Powrót na stronę główną

Folium


Szukaj w serwisie:

Język obsługi bazy:



Wypożyczalnia
koncentratorów tlenu

STRONA GŁÓWNA BAZA SUROWCÓW FITOCHEMIA ALKALOIDY
Folium Flos Herba Fructus Semen Cortex Radix Rhizoma Varia

Farfarae folium
Liść podbiału FP IV

Folium Farfarae style=

 

Powiększ zdjęcie Rysunki tego surowca
ang.:  Tussilago, Coltsfood
 
Roślina: 
 
Tussilago farfara L. - Podbiał pospolity Zdjęcia rośliny Zobacz rycinę !!
Rodzina:  Asteraceae (Compositae) - astrowate (złożone)

Opis surowca: 

Surowcem są liście podbiału zebrane wiosną i wysuszone w cieniu.

Związki czynne: 

Surowiec zawiera śluz o charakterze kwaśnym (około 8% ), inulinę (3%), garbniki, flawonoidy. Ponadto gorycze i sterole. Surowiec zawiera alkaloidy z grupy pirolizydyny, w tym senecjonina i senkirkina oraz nienasycone estry necynu i ich N-tlenki o hepatotoksycznym i rakotwórczym działaniu. Badania wykazują jednak bardzo małą zawartość tych ostatnich związków w polskiej populacji podbiału. .
 

Działanie: 

Antibechicum.
Surowiec jest wykorzystywany do przyrządzania wyciągów o działaniu powlekającym błony śluzowe. Powodują także zmniejszenie napięcia mięśni gładkich górnych dróg oddechowych i ułatwiają odkrztuszanie. Dzięki obecności garbników wyciągi te mają także pewne działanie ściągające i przeciwzapalne. Liście stosowane są także zewnętrznie w okładach na wrzody. Obecnie, ze względu na obecność alkaloidów pirolizydowych o działaniu kancerogennym, ostrożnie podchodzi się od wewnętrznego zastosowania surowca.
Wskazania: Lekkie nieżyty górnych dróg oddechowych z bólami gardła, utrudnionym przełykaniem i odkrztuszaniem. Pomocniczo przy przewlekłym zapaleniu oskrzeli.
Uwagi: Nie stosować dłużej niż 4-6 tygodni w roku. Nie stosować w czasie ciąży i karmienia.
 

Stanowiska: 

Jest to roślina powszechna na półkuli północnej. Występuje na wilgotnej glebie. Surowiec zbiera się ze stanowisk naturalnych.

Wygląd  zewnętrzny: 

Liście mają kształt sercowaty, są ogonkowe. Brzeg blaszki jest zatokowo powcinany na na jej obwodzie znajdują się fioletowe ząbki. Dolna powierzchnia liścia jest szarobiała i owłosiona.
Smak gorzki.

Cechy  anatomiczne: 

Na dolnej powierzchni liścia znajdują się włoski biczowate. Liści mają budowę bifacjalną, a w obrębie miękiszu gąbczastego występują duże przestwory powietrzne. W mezofilu występują czasem gruzły szczawianu wapnia.

  


Ostatnia aktualizacja: 2014-01-25


Webmaster Ejsmont Łukasz | Reklama
©2005-2023 Farmakognozja Online