Powrót na stronę główną

Zioła


Szukaj w serwisie:

Język obsługi bazy:



Wypożyczalnia
koncentratorów tlenu

STRONA GŁÓWNA BAZA SUROWCÓW FITOCHEMIA ALKALOIDY
Liście Kwiaty Zioła Owoce Nasiona Kory Korzenie Kłącza Różne

Echinaceae purpureae herba
Ziele jeżówki purpurowej FP X

Zdjęcie surowca nie jest jeszcze przygotowane

 

ang.:  Purple coneflower herb
 
Roślina: 
 
Echinacea purpurea (L.)Moench. - Jeżówka purpurowa
Rodzina:  Asteraceae (Compositae) - astrowate (złożone)

Opis surowca: 

Surowcem są całe lub pocięte, kwitnące, nadziemne części jeżówki purpurowej zawierające nie mniej niż 0,1% sumy kwasu kaftarowego i cykoriowego.
Surowiec zbiera się z 2-3 letnich roślin, a następnie suszy w temperaturze do 45 st.

Związki czynne: 

Główne substancje czynne to alkamidy i związki fenolowe - estry kwasu kawowego np. kwas cykoriowy. Inne ważne substancje to: flawonoidy pochodne kemferolu i kwercetyny oraz polisacharydy (heteroksylan, arabinogalaktan). Surowiec zawiera również olejek eteryczny.
 

Działanie: 

Immunostimulantia.
Wyciągi z jeżówki zawierają kilka grup substancji o działaniu immunostymulującym. Najsilniej z nich działają pochodne kwasu kawowego np.: kwas cykoriowy. Inne to np. alkamidy i polisacharydy o zdolności do nasilania fagocytozy. Działanie immunostymulujące preparatów jeżówki jest więc wynikiem właściwości kilku grup związków zawartych w surowcu. Przy przyjmowaniu preparatów z tego surowca obserwuje się wyraźny wzrost odporności na zakażenia wirusowe i bakteryjne. Jeżówka wykazuje również działanie przeciwzapalne przy stosowaniu zewnętrznym i wewnętrznym. Niektóre ze składników przyspieszają regenerację naskórka.
W lecznictwie znalazły też zastosowanie preparaty z innych gatunków jeżówek np. jeżówki bladej E. Pallidae.
Wskazania: Preparaty z jeżówki stosuje się najczęściej w profilaktyce (krótkookresowej) i pomocniczo w leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych. We wskazaniach do jej stosowania znajdują się również częste infekcje w obrębie dróg moczowych. Zewnętrznie w przypadkach trudno gojących się ran czy leczeniu opryszczki.
Uwagi: Działanie preparatów z jeżówki jest najbardziej efektywne w okresie do 10 - 20 dni (w zależności od dawkowania). Nie zaleca się dłuższego przyjmowania ze względu na pojawiające się po takim okresie działanie immunosupresyjne. Przeciwwskazania do stosowania: choroby układowe np. gruźlica, AIDS oraz uczulenie na rośliny z rodziny Asteraceae.
 

Stanowiska: 

Jest to roślina pochodząca z Ameryki Północnej. W stanie naturalnym preferuje prerie i jasne lasy. Obecnie jest hodowana w Ameryce i Europie - również w Polsce. Często jako roślina ozdobna.

Wygląd  zewnętrzny: 

Łodyga ma kolory od zielonego do czerwonego, słabo rozgałęziona. Liście naprzemianległe, lancetowato-jajowate, nieregularnie ząbkowane, ciemnozielone z wyraźnymi jasnozielonymi nerwami. Listki okrywy koszyczka ustawione w 2 lub 3 rzędy. Kwiaty zewnętrzne - języczkowate - są fioletowe, wewnętrzne - rurkowate - są fioletoworóżowe.

Cechy  anatomiczne: 

W sproszkowanym surowcu obserwujemy, między innymi, białawe grupy włókien, czasem z ciemną zawartością. Oprócz tego fragmenty liści z anizo- lub anomoctycznymi aparatami szparkowymi. Występują również 2 - 4 komórkowe włoski okrywające z dłuższą szczytową komórką.

  


Ostatnia aktualizacja: 2016-07-07


Webmaster Ejsmont Łukasz | Reklama
©2005-2023 Farmakognozja Online