Powrót na stronę główną

Herba


Szukaj w serwisie:

Język obsługi bazy:



Wypożyczalnia
koncentratorów tlenu

STRONA GŁÓWNA BAZA SUROWCÓW FITOCHEMIA ALKALOIDY
Folium Flos Herba Fructus Semen Cortex Radix Rhizoma Varia

Polygoni avicularis herba
Ziele rdestu ptasiego FP X

Herba Polygoni avicularis style=

 

Powiększ zdjęcie
ang.:  Knotgrass herb
 
Roślina: 
 
Polygonum aviculare L. - Rdest ptasi
Rodzina:  Polygonaceae - rdestowate

Opis surowca: 

Surowcem są całe lub rozdrobnione, wysuszone, kwitnące nadziemne pędy rdestu ptasiego, zawierające nie mniej niż 0,3 % flawonoidów w przeliczeniu na hiperozyd.
Surowiec zbiera się w czasie kwitnienia i suszy w zacienionym miejscu.

Związki czynne: 

Związki czynne: Surowiec zawiera przede wszystkim flawonoidy: kwercetynę, hyperozyd, awikularynę, oraz kwasy fenolowe, garbniki i związki krzemu.
 

Działanie: 

Diureticum, expectorans, antiphlogisticum, metabolicum.
Zawarte w wyciągach z surowca flawonoidy zwiększają wydalanie moczu i ułatwiają usuwanie nadmiaru jonów sodowych i chlorkowych. Działanie to wynika z obecności flawonoidów i związków krzemu. Te ostatnie mają również pewien wpływ na zwiększenie elastyczności tkanek okrywających. Ziele wykazuje również zauważalne działanie wykrztuśne i sekretolityczne. Wyciągi mają również działanie przeciwzapalne na błony śluzowe przewodu pokarmowego. Hamują drobne krwawienia. Działania te wynikają z obecności garbników w surowcu.
Wskazania: Ziele rdestu jest stosowane najczęściej w przewlekłych schorzeniach dróg moczowych lub kamicy nerkowej. Pomocniczo jako element terapii "płuczącej" w chorobie gośćcowej i dnie moczowej. Surowiec zalecany jest też w leczeniu kaszlu i stanów zapalnych jamy ustnej. Również pomocniczo w niektórych chorobach przewodu pokarmowego. Zewnętrznie jako środek o działaniu przeciwzapalnym i ściągającym (obecnie rzadkie zastosowanie). Tradycyjnie w chorobach płuc.
 

Stanowiska: 

Roślina jest powszechna w Europie. U nas traktowana jako chwast. Surowiec pochodzi ze stanowisk naturalnych.

Wygląd  zewnętrzny: 

Surowiec stosunkowo łatwy do pomylenia z Herniariae herba i Poligoni hydropiperis herba. Od tego pierwszego surowca odróżnia go obecność tutek charakterystycznych dla rodziny Poligonaceae. Herba Herniariae posiada parzyste przylistki, które na pierwszy rzut oka można pomylić z tutkami. Od drugiego surowca różni się wielkością (Herba Poligoni hydropiperis - pochodzi z większej rośliny). Oprócz tego rdest ostrogorzki ma charakterystyczny smak.
Rdest ptasi ma łodygi walcowate, podzielone na międzywęźla szarawozielone, w węzłach otoczone zrośniętymi, srebrzystymi lub brunatnymi przylistkami, tworzącymi wcześniej wspomnianą tutkę. Liście są krótkoogonkowe o zmiennym kształcie, od równowąskich, eliptycznych do łopatkowatych. Ich blaszka jest całobrzega, naga i szarozielona.
Okwiat - biały lub różowozielony. Kwiaty wyrastają po 2-5 w pachwinach liści. Owoc jest orzeszkiem.
Surowiec nie posiada zapachu, smak ma ściągający.

Cechy  anatomiczne: 

Liść ma budowę izolateralną, w miękiszu gąbczastym są duże gruzły szczawianu wapniowego. Komórki skórki duże, uwypuklone. Szparki typu solanaceae po obu stronach skórki. Przylistki tworzące gatkę składającą się z wydłużonych, prostościennych komórek. Komórki skórki pokryte prążkowaną kutykulą mają zarys wielokątny lub falistozatokowaty.
Po dodaniu do preparatu roztworu chlorku żelaza(III) obserwuje się czarne zabarwienie fragmentów liści - co wskazuje na obecność garbników w surowcu.

  


Ostatnia aktualizacja: 2016-07-07


Webmaster Ejsmont Łukasz | Reklama
©2005-2023 Farmakognozja Online