Salviae officinalis folium
Liść szałwi lekarskiej FP X

Surowcem są całe lub pocięte i wysuszone liście szałwii lekarskiej. Cały surowiec musi zawierać nie mniej niż 15ml/kg, a pocięty nie mniej niż 10ml/kg olejku eterycznego w bezwodnej substancji roślinnej. Liście zbiera się z niekwitnących roślin.

Surowiec zawiera olejek eteryczny, którego składnikami są : tujon, cyneol, kamfora, borneol i pinen. Oprócz tego występują garbniki katechinowe (do 8%), trójterpeny, flawonoidy, gorycze (karnozol).
 

Antihydroticum, antiphlogisticum, stomachicum, antisepticum, antidiabeticum.
Wyciągi z szałwi posiadają działanie przeciwpotne. Ponadto wyciągi te wykazują działanie przeciwzapalne i hamują rozwój drobnoustrojów. Zmniejszają przepuszczalność naczyń włosowatych, a obecność garbników powoduje hamowanie krwawienia z drobnych ran w przewodzie pokarmowym. Surowiec pobudza wydzielanie soku żołądkowego. Przywraca prawidłową perystaltykę jelit, a szczególnie okrężnicy. Wyciągi obniżają nieznacznie poziom cukru we krwi, co może mieć znaczenie w leczeniu lekkich przypadków cukrzycy. Działa odkażająco.
Wskazania: Nadmierna potliwość, stany zapalne i nieżytowe w przewodzie pokarmowym. Pomocniczo w mieszankach przeciwcukrzycowych. Zewnętrznie w stanach zapalnych jamy ustnej i gardła.
Uwagi: Duże dawki wyciągu podawane doustnie przez dłuższy czas mogą wołać wymioty, otępienie, a nawet skurcze kloniczne. Jest to związane z obecnością tujonu w olejku eterycznym.
 

W Polsce i Europie surowiec jest powszechnie uprawiany.

Liść ma kształt wąskoeliptyczny lub lancetowaty. Brzeg blaszki jest drobno karbowany. Górna powierzchnia liścia jest zielonkawoszara, dolna biała. Unerwienie pierzaste tworzy na dolnej stronie liścia wyraźnie widoczną siateczkę. Liść jest obustronnie owłosiony.
Surowiec posiada aromatyczny zapach (tujon). Smak gorzkawy.

Liść szałwi ma budowę bifacjalną. Po obu stronach blaszki liściowej występują szparki i włoski typu Labiatae oraz włoski główkowe i bezgłówkowe.

Ostatnia aktualizacja: 2016-05-20